یکی از مهم ترین ویژگی های امام در طول زندگی شان دفاع از طبقات فقیر و بویژه کارگران و کشاورزان بوده است، جمله مشهور ایشان مبنی بر اینکه «سند دست های پینه بسته دهقانان است» هیچ گاه از ادبیات انقلاب پاک نخواهد شد. در همان زمان هم در تاریخ 10/2/1342 و چند ماه پس از اصلاحات ارضی در دیدار با دانشجویان دانشگاه های کشور اعلام کردند که «حوزه علمیه هرگز مخالف اصلاحات ارضی نبوده، ... ما می دانیم این موضوع برای سرگرمی کشاورزان فراهم شده است». در واقع ایشان به درستی می دانست که سرنوشت اصلاحات ارضی شاه جز تضعیف کشاورزی نتیجه دیگری ندارد، و چنین هم شد. کشوری که صادرات مواد کشاورزی داشت طی اندک زمانی به یکی از مهم ترین واردکنندگان مواد کشاورزی تبدیل شد و هزاران کشاورز بیکار شده و راهی زاغه های شهر می شدند و حاشیه نشینی را گسترش دادند.
اگر امام خمینی با اصل اصلاحات ارضی مخالف بود، چرا 15 سال بعد از آن و در هنگام پیروزی انقلاب که سه مرحله(و نه فقط مرحله اول سال 42) از اصلاحات ارضی شاه اجرا شده بود، باز هم اجازه دادند که قانون تقسیم اراضی کشاورزی در جمهوری اسلامی تصویب و اجرا شود؟ باید دانست که اجرای قانون اخیر، کلیه بقایای فئودالیسم را در ایران از میان برد و چهره روستاهای کشور را بکلی دگرگون کرد، اما تفاوت آن با اصلاحات ارضی شاه در این بود که اولاً سوءاستفاده و مستثنی کردن عده ای از مالکان در آن نبود، دوم اینکه به دنبال واگذاری اراضی، امکانات لازم از قبیل وام، ادوات کشاورزی و غیره نیز به کشاورزان داده شد و در نتیجه تولید محصولات کشاورزی با رشد چشمگیری مواجه گردید. سوم آنکه جهات شرعی که کشاورزان نیز به رعایت آن مقید بودند در نظر گرفته شده بود. ولی در اصلاحات ارضی شاه این فرآیند ضروری رخ نداد. قانون تقسیم اراضی کشاورزی که پس از انقلاب اجرا شد بارها و بارها از قانون پر سر و صدای اصلاحات ارضی شاه انقلابی تر و مهم تر و موثرتر بود.
نکته مهم دیگری هم بود که برای افرادی که الان به مساله نگاه می کنند، چندان قابل دیدن نیست. مساله اصلاحات ارضی در زمان مرحوم آیت الله بروجردی هم مطرح شد که ایشان به سهولت جلوی آن را گرفت. شاه با طرح مجدد آن به نوعی در صدد بود که ضعیف شدن روحانیون و دین را به واسطه فوت آقای بروجردی اثبات کند و امام نیز برای جلوگیری از این برداشت ایستادگی کرد چرا که اگر عقب نشینی می کرد اقدامات بعدی هم از طرف شاه انجام می شد و این نکته ای بود که ایشان در برخی سخنان خود به آن اشاره کرده است.

. انتهای پیام /*